Pleegmoeder zijn, een hele mooie uitdaging!

Pleegmoeder zijn… 

Als je mij 20 jaar geleden had verteld dat ik pleegmoeder zou worden, dan had ik je heel vreemd aangekeken. Ik was toen helemaal niet met het moederschap bezig. Van pleegzorg had ik eigenlijk helemaal nog niet gehoord! Hoe anders kan het lopen….
Ik ben nu moeder van een fantastische zoon en een lieve pleegdochter. Ik kan echt zeggen dat ik nu heel gelukkig ben met mijn gezin.

Twee jaar geleden zag mijn wereld er echter wel een stuk somberder uit. Ik was gestrest, voelde me heel vaak machteloos en wist niet goed hoe ik mijn gezin op de rit moest krijgen. Mede door de hechtingsproblematiek van mijn pleegdochter vertoonde ze af en toe gedrag, waar ik me soms absoluut geen raad mee wist. Ze ontplofte bijvoorbeeld als:
– ze een antwoord kreeg dat haar niet beviel
– ze moest iets doen waar ze het niet mee eens was

De deuren in ons huis hebben heel wat te voorduren gehad, maar dat was niet het ergste. Het persoonlijk aanvallen, het krijsen en het weglopen… dat maakte dat ik me soms zo vreselijk machteloos en verdrietig voelde.
Je bent aan pleegzorg begonnen met de beste bedoelingen en niet om uitgescholden te worden, klappen of schoppen te krijgen… Je huis te laten vernielen..  Het water stond me af en toe aan de lippen.. We waren gewaarschuwd door pleegzorg dat het af en toe niet makkelijk zou zijn, een pleegkind in je gezin. Dus ja, je gaat verder.

Gelukkig werd er wel hulp geboden. Zowel pleegzorg als jeugdzorg waren van mening dat er wel iets moest gebeuren om onze gezinssituatie weer op de rit te krijgen.

We hebben toen verschillende trajecten doorlopen met onze pleegdochter. Het heeft diverse inzichten gegeven en handvatten, maar toch ….. ik kon mijn vinger er niet op leggen wat het precies was. De verbinding tussen ons, vooral mij en onze pleegdochter,  was nog maar heel fragiel.

 

Persoonlijke ontwikkeling

Ik weet niet of je gelooft in toeval, maar “toevallig” zat ik op enig moment op facebook toen er een advertentie voorbij kwam, waarop een uitnodiging stond om kennis te komen maken met NLP. Ik had nog noooooit van NLP gehoord (Neuro Linquïstisch Programmeren), maar het was GRATIS en de tekst sprak me wel aan.. Dus ik dacht, waarom niet.

Ik ben vervolgens naar die bijeenkomst geweest en die dag heeft mijn leven VERANDERD! Aan het einde van die dag had ik me ingeschreven voor de opleiding “NLP practitioner”. Ik wist toen helemaal niet of ik het wel geregeld kon krijgen thuis, want het was een intensieve opleiding. Negen dagen achter elkaar, van 9:00 tot 20:00 van huis, maar het was gelukt. Ik ben mijn man er nog steeds erg dankbaar dat hij me daarbij heeft ondersteund.

Het volgen van die NLP-opleiding heeft mij veel gebracht. Het belangrijkste is inzicht in mezelf waardoor ik nu beter in staat ben op een rustige, fijne manier in te spelen op situaties die binnen mijn gezin plaats vinden. Tevens heeft het iets in mij “wakker” gemaakt, waardoor ik nu continue bezig ben mezelf te ontwikkelen om een nog beter mens te worden.

Keuzes maken. Het blijft lastig! Waar doe je goed aan?

Acht jaar geleden hebben wij een keuze gemaakt met een behoorlijke impact. Ik neem je graag mee in mijn verhaal.

Ruim 9 jaar geleden was ik in gesprek met een binnenvaartschipper. Hij vertelde toen dat hij in spanning zat, omdat hij elk moment gebeld kon worden door pleegzorg. Hij had namelijk samen met zijn vrouw een heel traject doorlopen en met goed gevolg afgerond, zodat ze in aanmerking kwamen voor een pleegkind. En nu waren ze recent gebeld door pleegzorg, omdat ze een gezin zochten voor een jongentje van 1,5 jaar oud. Hij en zijn vrouw konden niet wachten tot het moment dat ze met hem kennis zouden maken. En juist die dag zouden ze te horen krijgen wanneer ze hem zouden gaan zien.

De manier waarop die man sprak over de aankomende kennismaking met zijn pleegzoon, geweldig! Het leek wel of zijn vrouw op elk moment kon bevallen, zo enthousiast en zenuwachtig was hij.
Het gesprek dat ik met die schipper had, heeft mij toen ook aan het denken gezet. Was dat misschien ook iets voor ons?
We hadden inmiddels een zoon gekregen en waren daar super blij mee. Hij groeide als kool en het ontbrak hem (naar ons idee) aan niets. Maar we beseften ook des te meer, dat er heel veel kinderen in Nederland geboren werden bij de ouders niet goed voor hen konden zorgen. Toen ontstond bij ons dan ook de vraag: zouden wij geschikt zijn als pleegouders? Ons huis maar ook zeker ons hart was er groot genoeg voor, maar konden wij dat ook wel aan? Met andere woorden, waren wij daar wel geschikt voor?

Vaak voordat je een keuze maakt die behoorlijke impact kan hebben op je leven, ga je vaak eerst op onderzoek uit. Je denkt erover, slaapt er een paar nachtjes over, praat erover, leest erover. Ook ik heb dat gedaan. Niet alleen op het moment dat het idee ontstond om misschien pleegouder te worden, maar ook toen ik over nadacht om voor mezelf te gaan beginnen.

Ik had het idee om een eigen onderneming te starten. Ik wilde ondernemers ondersteunen en begeleiden bij financieringsaanvragen maar ook bij het verbeteren van de kwaliteit binnen hun organisatie. Ik ging dan ook een training volgen om te leren ondernemen en hoe ik het beste mijn onderneming kon opzetten. Tijdens die training kwam ook aan bod of je wel geschikt was als ondernemer. Er werd je dan ook onder andere de vraag gesteld, wil je echt voor jezelf gaan beginnen? Past dit bij jou?

De keuze om voor mezelf te beginnen heb ik op 12-12-2017 definitief gemaakt, door me in te schrijven bij de Kamer van Koophandel! Mijn onderneming “Colan MKB advies” was een feit.

Nieuwsgierig naar welke keuze we uiteindelijk hebben gemaakt met betrekking tot pleegzorg en waarom? Blijf met volgen!