De kracht van woorden.

Wat je zegt, wordt een stemmetje in hun hoofd

“Waarom doe je nou altijd zo moeilijk?”
“Jij bent ook echt een rommelkont!”
“Wat ben jij toch slim!”
“Ik ben trots op je!”

Herkenbare uitspraken? Misschien heb je ze zelf vaak gehoord als kind, of zeg je ze nu – zonder erbij stil te staan – tegen je eigen kinderen. Maar wist je dat deze woorden een blijvende impact hebben? De manier waarop wij tegen onze kinderen praten, vormt hun innerlijke stem.

Kinderen nemen alles wat je zegt op als waarheid. Als je hen vaak vertelt dat ze onhandig, koppig of slordig zijn, gaan ze dat geloven. Dat stemmetje blijft in hun hoofd herhalen: Zie je wel, ik ben niet handig… Ik ben een lastig kind… En dat kan invloed hebben op hun zelfbeeld, zelfvertrouwen en hoe ze later in het leven staan.

Gelukkig werkt het ook andersom. Wanneer je regelmatig zegt:


💛 “Jij mag fouten maken, daar leer je van.”

💛 “Ik zie hoe hard je je best doet!”

💛 “Je bent goed zoals je bent.”

Dan help je jouw kind een positieve, liefdevolle innerlijke stem op te bouwen.

Moeizame relatie met je moeder? Lees wat jij er aan kan doen.


AfwijzingWat voor relatie heb jij moet je moeder?

De allereerste relatie die je hebt als je op aarde komt is die met je moeder. Je bent jezelf namelijk gaan nestelen in haar buik, waar je vervolgens ongeveer 9 maanden verbleef voordat je daadwerkelijk het daglicht ging zien. Voor sommige mensen is de relatie met hun moeder te typeren als warm en liefdevol, voor de ander koud, afstandelijk en moeizaam.

De relatie tussen dochters en moeders is een van de belangrijkste in ons leven, alleen is deze voor sommigen vaak moeizaam. Er wordt spanning ervaren en het is lastig om een balans te vinden tussen de behoefte aan intiem te zijn en elkaar de ruimte te geven. Een moeizame relatie met je moeder vertaald zich volgens J. Woolard ook in moeizamere relaties met andere mensen om ons heen. Denk hierbij aan vrienden, vriendinnen, geliefden, partners en collega’s. Dus wil je de problemen oplossen die zich nu voordoen in andere voor jou belangrijke relaties, dan zal je dus de relatie met je moeder moeten verbeteren.

Jean Woollard heeft in haar boek Dochters & Moeders beschreven dat het nooit te laat is om de relatie met je moeder te verbeteren. Als jij vindt dat je een slechte moeder heb, dan is het voor jou van belang om haar los te laten en te vergeven om je eigen identiteit te vinden. Het brengt jou niet verder door haar dingen te blijven verwijten. Het verleden kan je niet veranderen, wat is gebeurd is gebeurt, jij moet verder. Alleen jij kan besluiten dat haar negatieve gedrag richting jou geen invloed meer op je heeft.

Om dochters te ondersteunen hoe ze de relatie met hun moeder kunnen verbeteren heeft J. Woollard 6 typen problematische moeders heeft onderscheiden met elk hun eigen kenmerken en manier van benaderen om de relatie te verbeteren.

 

  1. De afhankelijke moeder

De afhankelijke moeder lijkt niet in staat om zonder haar dochter te leven. Ze is hulpbehoevend en aandacht vragend en weet goed op je gevoel in te spelen of emotioneel je te changeren als je even geen tijd of aandacht voor haar hebt. Ze dwingt je in de rol van hulpverlener. In plaats van dat de aandacht naar jou als kind gaat, is het andersom.

Moederschap betekent je kind met alle liefde grootbrengen en haar (of hem) daarna vol vertrouwen de weide wereld in sturen. Als een kleuter die zelf leert fietsen rent de moeder er naast, om daarna afstand te nemen, maar haar niet uit het oog – en zeker niet uit het hart – te verliezen.

Als je een afhankelijke moeder hebt zal je afstand moeten nemen en soms wellicht harder moeten zijn dan je eigenlijk zou willen. Jij bent er niet voor haar, zij hoort er voor jou te zijn. Het bijvoorbeeld expliciet zeggen dat je er niet bent om haar te helpen kan nodig zijn om duidelijkheid te creëren.

  1. De beschermengel

De beschermengel is een problematische moeder die haar dochter alle liefde, aandacht en zorg geeft, maar dat deels doet om ook haar eigen angsten te bedwingen. De beschermende moeder bemoeit zich met elk detail van het leven van haar dochter. De dochter wordt beperkt in het nemen van haar eigen beslissingen en moeders ziet haar liever niet op eigen benen staan.

Als je zo’n moeder hebt, is het heel belangrijk om je grenzen te stellen. Het is al niet altijd makkelijk om je eigen zelfstandigheid te vinden, maar met een overbeschermende moeder moet je die zelfstandigheid ook nog eens bevechten.

  1. De zelf-opofferende moeder

Een moeder die haar hele leven in het teken van haar dochter zet, zichzelf helemaal wegcijfert, is de zelf-opofferende moeder. Deze moeder probeert via haar dochter haar leven “over” te doen. Ze leeft haar leven via jou wat ertoe leidt dat ze zich bemoeit met je studiekeuze, je liefdesleven en je carrière. Dit allemaal om datgene via jou te bereiken wat haar zelf niet was gelukt.

Het is voor jou belangrijk om datgene te doen waar jij blij van wordt en niet je moeder. Je hoeft je moeder niet trots te maken. Je moeder heeft een beeld op jou geprojecteerd dat ze graag ingevuld ziet worden, maar dat hoef jij niet te doen. Maak je eigen keuzes en vertrouw erop dat op enig moment je moeder toch trots op je zal zijn.

  1. De dominante moeder

De dominante moeder gedraagt zich alsof ze de baas over jou is. Dat zij mag bepalen wanneer ze je aandacht geeft, negeert, opdrachten geeft of weg stuurt.
Ze is blijkbaar vergeten dat haar dochter geen klein meisje meer is en alles voor haar kon beslissen.

Als je moeder zich zo gedraagt is het belangrijk dat je haar een halt toeroept. Zij is niet je “baas”. Jij mag je eigen leven leiden en je eigen regels bepalen. Luister alleen naar haar als het liefdevol is. Laat je niet door haar domineren, want ze kan alleen dominant zijn als jij dat toe laat.

  1. De afwijzende moeder

Als dochter van een afwijzende moeder lijkt ze je niet belangrijk te vinden. Je kan het in haar ogen nooit goed doen. Je vrienden, je werk, de keuzes die je maakt in het leven, niets lijkt haar te kunnen plezieren. Je ervaart geen bewondering en liefde want dat geeft ze je niet.

Omgaan met een afwijzende moeder vraagt dat je niet meer wacht op goedkeuring van je moeder. Stop met het proberen haar liefde te winnen. Dat zal je ruimte geven om te zijn wie jij echt bent. De essentie van moederschap is dat ze onvoorwaardelijk van hun kinderen houden, ook al laten ze dat niet altijd in hun gedrag zien, je hoeft de goedkeuring van je moeder niet te winnen.

  1. De hartsvriendin

Geen moeder maar een vriendin. Dochters die volwassen beginnen te worden en hun moeder als beste vriendin hebben kunnen een prima relatie hebben. Het wordt echter een probleem als de moeder alleen nog maar die rol van beste vriendin vervult en niet meer die veilige haven is die ze zou  moeten zijn. Ze stelt dat jullie gelijkwaardig zijn en dan alles van jou wilt weten en jou in vertrouwen neemt wanneer je daar eigenlijk geen behoefte aan hebt.

Stel ook nu je grenzen en maak haar duidelijk dat je je eigen weg wilt gaan. Dat je van haar houdt als moeder, niet als beste vriendin, want als het goed is heb je die al.

 

Hoe nu verder? 

De kunst is om je moeder te zien als een mens met goede en slechte eigenschappen. Volgens Woollard ontstaat er ruimte om het positieve te zien als je je bewust bent van de slechte eigenschappen. Eens bewust afstand nemen en kijken naar de relatie zoals die is met je moeder kan helderheid geven in hoe je daar in het vervolg mee om wilt gaan.

Een familieopsteling kan daarbij ondersteunend en verhelderend werken. Het kan nog meer duidelijkheid geven in hoe jullie relatie op dit moment is en wat er nodig is om losser te komen van je “problematische” moeder.

 

Terug naar school….

Terug naar school….
Wie denkt er niet af en toe terug aan zijn schoolcarrière? Sommige mensen denken er aan terug en direct verschijnt een lach op hun gezicht. Die hebben de middelbare school waarschijnlijk als heel leuk ervaren. Er zijn echter ook mensen, en ik ben er één van, die het niet zo naar hun zin hebben gehad op middelbare school.
Ik had namelijk sterk het gevoel er niet echt bij te horen. Ik voelde me vaak alleen. Vond het lastig om aansluiting te krijgen in mijn klas. Had sterk het idee dat ik geen leuk persoon was om mee samen te zijn. Dat ik niet goed genoeg was. Dit gevoel werd versterkt door diverse gebeurtenissen die plaats vonden, waaronder het Sinterklaasfeest in de brugklas.
We hadden lootjes getrokken vanwege het sinterklaasfeest op school en iedereen zou een surprise maken met een gedicht. Op de dag dat het feest van Sinterklaas plaats vond kom je toch anders de klas binnen. Je kijkt dan toch al stiekem een beetje rond, welke surprise zou voor mij zijn? Wat zouden ze voor mij hebben gemaakt?
Toen het mijn beurt was om mijn surprise uit te pakken, kreeg ik een heel klein cadeautje. Het leek wel gewoon een ingepakt boek. Een golf van teleurstelling stroomde toen direct al door mijn lijf heen, maar ik bleef ook positief en hield de gedachte vast dat het misschien wel anders was dan ik dacht.
Wellicht was het een oud boek met daarin een gedicht en was het cadeau verstopt in de klas. Maar helaas, hoe groot was toch de teleurstelling dat ik helemaal geen surprise kreeg en ook geen gedicht. Het was dus gewoon het boek dat ik had gevraagd op mijn verlanglijstje, ingepakt in sinterklaaspapier.
Kan je je voorstellen hoe ik me toen voelde. Iedereen had een surprise en een gedicht en ik? Ik had alleen een ingepakt boek! Mijn gevoel van niet leuk zijn, niet goed genoeg zijn kwam in alle hevigheid naar boven.

Het gevoel van niet leuk zijn, niet gewaardeerd kunnen worden om wie ik was, is mij jaren blijven achtervolgen. Ik bleef voor mijn gevoel stinkend mijn best om er wel bij te mogen/kunnen horen, maar ik werd niet echt in de groep “opgenomen”. Elke stap die ik dus zette om er toch bij te horen maar die niet werd gezien, gaf mij weer het gevoel dat ik niet leuk was. Ik deed zo mijn best…
Ook met mijn pleegdochter wilde ik het zo graag goed doen, maar ook dat lukte dus niet. Haar gedrag trok op enig moment een behoorlijke wissel op mijn gezin, maar vooral op mij.
In plaats van een knuffel werd de deur letterlijk voor mijn neus dichtgeslagen. Dat is confronterend. De machteloosheid die je dan voelt, de boosheid die dan opkomt… Mede door het oude verdriet dat weer naar boven komt, dat getriggerd werd door de situatie waarin ik op dat moment terecht kwam.
De impact die sommige gebeurtenissen op je leven hebben worden vaak onderschat. Hoe klein of onschuldig ze soms lijken, bepaalde situaties of woorden kunnen je behoorlijk raken. Tijdens de NLP practitioner opleiding kwam ik erachter wat mij blokkeerde in sommige situaties, wat mij op bepaalde momenten (negatief) triggerde en welke issues ik zelf had. Dit had grotendeels te maken met ervaringen uit het verleden. Woorden die tegen mij waren gezegd en situaties die zich hadden voorgedaan.
Ik weet nu door alles wat ik de afgelopen jaren heb meegemaakt en geleerd, dat boosheid, frustratie, verdriet ergens vandaan komt. Het is vaak “oud zeer”.
Door de NLP training ben ik aan de slag gegaan met mijn “oude pijnen”. Je kan er wel voor weglopen, het wegdrukken, maar het steekt toch de kop weer op. Het blijf impact hebben op je leven, hoe je je voelt en hoe je je gedraagt.
Durf jij ook jouw “oude pijnen” op te zoeken en mee aan de slag te gaan? Ik daag je uit om het te proberen, want ik spreek uit ervaring dat het je echt gaat helpen naar een gelukkiger leven. Ik wil je daarbij graag ondersteunen en begeleiden. Wil je weten op wat voor manier ik je daarbij kan helpen. Neem contact met op voor een vrijblijvend intake gesprek om te kijken of ik wat voor je kan betekenen.
Dat kan telefonisch op 06-51806245, via e-mail (info@colan.nl) of via het contactformulier.